|
|
|
|
|
موارد مصرف: لوموستين در درمان‌تومورهاي مغزي، دستگاه گوارش، ريه،لنفوم هوچكيني، كليه، پستان، ميولم‌مولتيپل و ملانوماي بدخيم به‌كار مي‌رود. مكانيسم اثر: لوموستين از دسته داروهاي‌آلكيله‌كننده است و به‌همراه متابوليت‌هايش‌با عمل DNA و RNAتداخل كرده و با مهارواكنش‌هاي آنزيمي، ساخت DNA را نيزمهار مي‌كند.
فارماكوكينتيك: جذب خوراكي لوموستين‌خوب و سريع بوده و از سد مغزي ـ خوني‌نيز عبور مي‌كند. متابوليسم آن كبدي وسريع است و به متابوليت‌هاي فعال تبديل‌مي‌شود. دفع آن كليوي است. لوموستين‌چرخه روده‌اي ـ كبدي نيز دارد.
عوارض جانبي: كاهش ايمني، كاهش‌سلول‌هاي خوني و عفونت از عوارض‌شايع اين دارو است.
نكات قابل توصيه: 1 ـ درمان با لوموستين‌را بايد تنها در صورت مؤثر بودن ادامه‌داد. اگر پس از 1-2 دوره درمان پاسخي‌به‌دست نيامد احتمال مؤثر بودن داروبسيار كم است. 2 ـ گاهي اوقات واكنش‌هاي مقاومت‌متقاطع بين كارموستين و لوموستين ديده‌شده‌است. 3 ـ تجويز داروهاي ضد استفراغ پيش از مصرف دارو و همچنين مصرف دارودر حالت ناشتا، در بعضي موارد از شدت و دفعات تهوع و استفراغ كاسته‌است. 4 ـ به‌علت اثرات تجمعي و ديررس كاهش‌فعاليت مغز استخوان ناشي از لوموستين،دارو نبايد با فواصل كمتر از شش هفته‌تجويز گردد.
مقدار مصرف: مقدار mg/m2 100-130به‌صورت مقدار واحد مصرف مي‌شود كه‌هر شش هفته يكبار مي‌توان آن را تكرارنمود. وقتي با ساير داروها به‌صورت‌تركيبي مصرف مي‌شود مقدار مصرف‌كاهش مي‌يابد. در بيماراني كه مبتلا به‌كاهش فعاليت مغز استخوان هستند مقدارmg/m2 100 به‌صورت مقدار واحدمصرف مي‌شود كه هر شش هفته يكبارتكرار مي‌شود.
اشكال دارويي: Capsule: 40 mg
|
