|
|
|
|
|
موارد مصرف: ميتوكسانترون در درمان‌لوسمي‌هاي حاد ميلوسيتيك،پروميلوسيتيك، منوسيتيك و لوسمي حاداريتروئيد، سرطان پستان، كبد و لنفوم‌هاي‌غيرهوچكيني مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: به‌نظر مي‌رسد اين دارو بااتصال به DNA سبب مهار ساخت DNA و RNAمي‌شود.
فارماكوكينتيك: ميتوكسانترون به‌سرعت وبه‌طور وسيع در بافتهايي چون تيروئيد،كبد، قلب و گلبول‌هاي قرمز خون منتشرمي‌شود. متابوليسم آن كبدي بوده و نيمه‌عمر آن حدود 6 روز مي‌باشد. دفع آن ازطريق صفرا و مدفوع تا 25 درصد طي 5روز پس از مصرف است.
هشدارها: اين دارو در بيماران مبتلا به‌اختلال فعاليت قلب بايد با احتياط فراوان‌مصرف شود.
عوارض جانبي: سرفه، تنفس كوتاه،خونريزي دستگاه گوارش، كاهش‌گلبولهاي سفيد يا عفونت، معده درد، التهاب‌دهان و مخاط آن از عوارض جانبي شايع‌ميتوكسانترون است.
نكات قابل توصيه: 1 ـ ميتوكسانترون نبايدبه داخل غلاف نخاعي تزريق گردد. 2 ـ مقدار مصرف تكميلي دارو پس از رفع‌اثرات سمي هماتولوژيكي آن قابل تجويزاست.
مقدار مصرف: در درمان لوسمي‌هاي حادميلوسيتيك و پروميلوسيتيك و اريتروئيدمقدار اوليه mg/m2/day 12 يك تا سه روز حداقل طي 3 دقيقه انفوزيون وريدي مي‌شود. ميتوكسانترون به‌صورت‌تركيبي با mg/m2 100 سيتارابين‌به‌صورت انفوزيون وريدي طي 24 ساعت‌براي 1-7 روز هم تجويز مي‌شود. مقدارمصرف نگهدارنده mg/m2/day 12 است كه‌براي 1-2 روز انفوزيون وريدي مي‌شود.مقدار مصرف نگهدارنده به‌صورت تركيبي‌با سيتارابين mg/m2/day 100 است كه طي 24 ساعت براي 1-5 روز انفوزيون‌وريدي مي‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده‌به فاصله 6 هفته پس از مقدار مصرف اوليه و در صورت مصرف تركيبي، 4 هفته‌پس از مصرف اوليه تجويز مي‌شود. دردرمان سرطان پيشرفته پستان ولنفوم‌هاي غير هوچكيني به ميزانmg/m2 14 انفوزيون وريدي مي‌شود كه درفواصل 21 روز تكرار مي‌گردد. دربيماراني كه دچار ضعف فعاليت مغزاستخوان هستند مقدار مصرف اوليهmg/m2 12 خواهد بود.
اشكال دارويي: Injection: 2 mg/ml
|
