|
|
|
|
|
موارد مصرف: اين دارو به‌تنهايي براي‌درمان مالارياي خفيف كه اغلب ناشي ازپلاسموديوم ويواكس و در مواردي ناشي‌از پلاسموديوم اوال و پلاسموديوم‌مالاريه مي‌باشد و نيز براي پيشگيري ازابتلاي به اين بيماري در مناطقي كه‌پلاسموديوم فالسيپارم مقاوم به كلروكين‌گزارش شده است، مصرف مي‌شود.مصرف اين دارو براي درمان مالارياي‌ناشي از پلاسموديوم فالسيپارم به‌دليل‌گستردگي مقاومت انگل به‌دارو توصيه‌نمي‌شود. كلروكين همچنين در درمان‌آرتريت روماتوئيد و لوپوس اريتماتوزمصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: مكانيسم اثر دقيق اين داروشناخته نشده است، اما به‌توانايي داروبراي پيوند يافتن به DNA ارتباط داده‌مي‌شود. اثر ضدروماتوئيدي دارو نيزبه‌فعاليت خفيف كاهش‌دهندگي ايمني‌نسبت داده مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو از راه خوراكي‌كاملا جذب مي‌شود، اما سرعت جذب آن‌متغير است. پس از جذب در اغلب بافتهاي‌بدن توزيع مي‌يابد. غلظت سرمي دارو 3/5ساعت پس از مصرف خوراكي به‌اوج خودمي‌رسد. نيمه‌عمر دارو 2ـ1 ماه است. دفع‌دارو عمدت كليوي و خيلي آهسته است،به‌طوري كه تا ماهها بعد از قطع مصرف‌دارو، همچنان در ادرار بيمار قابل رديابي‌است. اسيدي كردن ادرار سرعت دفع دارورا افزايش مي‌دهد.
هشدارها: 1 ـ كلروكين در موارد زير بايدبااحتياط فراوان مصرف شود: عيب كار كبد، عيب كار كليه، پسوريازيس،اختلالات نورولوژيك، مياستني گراو،اختلالات حاد معدي ـ روده‌اي، كمبودG6PD و اختلالات شديد خوني. 2 ـ معاينان پزشكي و عصبي ـ عضلاني وهمچنين انجام آزمون شمارش تام خون‌در طول درمان با اين دارو ممكن است‌ضروري باشد.
عوارض جانبي: اختلالات معدي ـ روده‌اي،سردرد، تشنج، اختلالات بينايي، بيرنگ‌شدن مو يا ريزش آن و واكنش‌هاي پوستي‌با مصرف اين دارو گزارش شده است.
تداخل‌هاي داروئي: داروهاي آنتي‌اسيدجذب كلروكين را كاهش مي‌دهند. كلروكين‌اثر داروهاي ضدصرع را كاهش مي‌دهد.كلروكين احتمالا موجب افزايش غلظت‌پلاسمايي ديگوكسين مي‌شوند. كلروكين‌غلظت پلاسمايي سيكلوسپورين و درنتيجه احتمال بروز مسموميت بااين دارورا افزايش مي‌دهد. كلروكين ممكن است‌علائم مياستني گراو را تشديد كنند و درنتيجه اثرات داروهاي نئوستيگمين وپيريدوستيگمين را كاهش دهند. سايمتيدين‌متابوليسم كلروكين را كاهش و غلظت‌پلاسمايي آن را افزايش مي‌دهد. مصرف‌همزمان كلروكين با واكسن هاري ممكن‌است بر پاسخ بدن نسبت به‌واكسن موثرباشد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ براي پيشگيري ازابتلا به مالاريا بهتر است از يك هفته قبل ازسفر به‌مناطق آلوده مصرف كلروكين راآغاز كرد و حداقل تا 4 هفته پس از بازگشت‌از آن مناطق ادامه داد. در صورتي كه فرديك سال پس از بازگشت از مناطق آلوده(به‌ويژه طي 3 ماه اول) دچار هرنوع‌كسالت شود، بايد به‌پزشك مراجعه كند،زيرا خطر ابتلاي به‌مالاريا وجود دارد. 2 ـ به منظور كاهش تحريك احتمالي‌گوارشي، بهتر است دارو با غذا يا شيرمصرف شود. 3 ـ بيش از مقدار تجويز شده، نبايدمصرف شود. 4 ـ دوره درمان با اين دارو بايد كامل‌شود. 5 ـ مراجعه منظم به پزشك براي بررسي‌مشكلات خوني، ضعف عضلاني و معاينات‌چشم پزشكي ضروري است. 6 ـ در صورت بروز تاري ديد يا هر اختلال‌ديگر، بايد احتياط نمود.
مقدار مصرف: بزرگسالان: مقدار مصرف كلروكين دردرمان مالاريا يك مقدار اوليه 600ميلي‌گرم است كه 8ـ6 ساعت بعد با 300ميلي‌گرم در يك نوبت ادامه مي‌يابد و پس‌از آن نيز به‌مقدار mg/day 300 براي 2 روزمصرف مي‌شود. مقدار مصرف كلروكين‌براي پيشگيري از ابتلاي به‌مالاريا 300ميلي‌گرم يكبار در هفته است. مقدارمصرف كلروكين براي درمان آرتريت‌روماتوئيد و لوپوس اريتماتوز mg/day 150تا حداكثر mg/kg/day 2/5 است. كودكان: در درمان مالاريا، يك مقدار اوليهmg/kg 10 مصرف مي‌شود كه 8ـ6 ساعت‌بعد بامصرف mg/kg 5 در يك نوبت ادامه‌مي‌يابد و پس از آن به‌مقدار mg/kg/day 5 براي2 روز مصرف مي‌شود. مقدار مصرف‌كلروكين براي پيشگيري از ابتلاي‌به‌مالاريا، 300 ميلي‌گرم يكبار در هفته‌است. در درمان آرتريت روماتوئيد، مقدارمصرف mg/kg/day 3 مي‌باشد.
اشكال دارويي: Coated Tablet : 150 mg (as Phosphate) Syrup : 50 mg/ml (as Sulfate)
|
