|
|
|
|
|
موارد مصرف: بنزتروپين در درمان‌بيماري پاركينسون و علائم خارج هرمي‌ناشي از داروها، (به‌غير از اختلالات‌حركتي ديررس) تجويز مي‌شود.
مكانيسم اثر: دارو باتصحيح فعاليت اضافي‌سيستم كولينرژيك مركزي كه ناشي ازنارسايي سيستم دوپامينرژيك است دردرمان پاركينسون سودمند است.
فارماكوكينتيك: دارو از راه خوراكي‌به‌خوبي جذب و به‌راحتي وارد CNSمي‌شود. متابوليسم دارو كبدي است و ازكليه دفع مي‌شود.
موارد منع مصرف: در صورت وجوداحتباس ادراري درمان نشده، گلوكوم بازاويه بسته، انسداد دستگاه گوارش و دركودكان زير 3 سال نبايد مصرف شود.
هشدارها: در صورت وجود بيماري قلبي ـعروقي، نارسايي كبدي يا كليوي،سالمندان بااحتياط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبي: خشكي دهان، اختلالات‌گوارشي، گيجي، تاري ديد، احتباس ادرار(باشيوع كمتر)، طپش قلب، افزايش‌حساسيت، عصبي‌شدن، توهم،خواب‌آلودگي از عوارض جانبي دارو هستند.
تداخل‌هاي داروئي: استفاده همزمان اين‌دارو باساير داروهايي كه داراي اثرات‌موسكاريني هستند، باعث عوارض جانبي‌چون خشكي دهان، احتباس ادرار، يبوست،منگي در سالمندان مي‌گردد. داروهاي‌ضدافسردگي سه حلقه‌اي و مهاركننده‌هاي‌آنزيم MAO، داروهاي ضدجنون دسته‌فنوتيازين، آنتي‌هيستامين‌ها، آمانتادين،ديسوپيراميد از اين جمله‌اند. همچنين‌بنزتروپين باايجاد خشكي دهان، اثرات‌نيترات‌هاي زير زباني را كاهش مي‌دهد.داروهاي مقلد پاراسمپاتيك اثر بنزتروپين‌را كاهش مي‌دهند. بنزتروپين جذب گوارشي‌كتوكونازول را كاهش داده و با اثرات‌گوارشي سيزاپرايد ضديت مي‌كند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهاني درمان‌اجتناب شود. 2 ـ اين دارو برانجام كارهايي كه نيازبه‌مهارت دارند مثل رانندگي، ممكن است‌تاثير بگذارد.
مقدار مصرف: از راه خوراكي 1ـ0/5ميلي‌گرم (معمولا موقع خواب) كه به‌تدريج‌افزايش يافته و تاحداكثر mg/day 6مي‌رسد. مقدار مصرف نگهدارنده4mg/day ـ 1 است كه به‌صورت يك جا يامنقسم مصرف مي‌شود. در سالمندان‌ترجيح حداقل مقدار دارو بايد مصرف‌شود. از راه تزريق عضلاني يا وريدي 2ـ1ميلي‌گرم كه در صورت بروز مجدد علائم‌تكرار مي‌شود، تجويز مي‌گردد.
اشكال دارويي: Injection: 2 mg/2ml Scored Tablet: 2 mg
|
