|
|
|
|
|
موارد مصرف: دسموپرسين براي درمان‌ديابت بي‌مزه نوروژنيك، شب ادراري‌اوليه (باغلظت طبيعي ادرار)، پرنوشي‌موقت و پرادراري همراه با تروما ياجراحي در ناحيه هيپوفيز، بيماري فون‌ويل براند نوع I و هموفيلي خفيف نوع A،سردرد Post-lumbar puncture، شب‌ادراري همراه اسكلروز مولتيپل، تشخيص‌ديابت بي‌مزه نوروژنيك، تست ارزيابي‌عملكرد كليوي و نيز تست پاسخ‌فيبرينوليتيك به‌كار مي‌رود.
مكانيسم اثر: دسموپرسين آنالوگ‌وازوپرسين يا آنتي‌ديورتيك هورمون (ADH)مي‌باشد. بنابراين با افزايش‌نفوذپذيري سلولي در مجاري جمع‌كننده‌ادرار موجب افزايش بازجذب آب در كليه ونتيجت افزايش اسمولاليته ادرار و كاهش‌همزمان برون ده ادراري مي‌شود.دسموپرسين اثرات آنتي هموراژيك خودرا از طريق افزايش سطوح پلاسمايي‌فاكتور انعقادي 8 (فاكتور آنتي هموفيليك)و افزايش فعاليت فاكتور فون‌ويل براند واحتمالا اثر مستقيم بر جدار عروق خوني‌اعمال مي‌نمايد.
فارماكوكينتيك: 20ـ10 درصد دارو ازمخاطبيني جذب مي‌شود. به‌دنبال تجويزاز راه بيني طي يك ساعت اثر ضدادراري‌دارو ظاهر مي‌شود و طي 5 ـ1 ساعت‌به‌حداكثر اثر مي‌رسد. متابوليسم داروكليوي است. طول اثر آنتي‌ديورتيك داروباتجويز از راه‌بيني متغير بوده و 20ـ8ساعت است.
موارد منع مصرف: اين دارو به‌منظوردرمان شب ادراري در مبتلايان به‌نارسائي‌كليوي، بيماريهاي قلبي ـ عروقي و مبتلايان‌به‌زيادي فشارخون شرياني نبايد مصرف‌شود.
هشدارها: 1 ـ در بيماران مبتلا به‌سيستيك‌فيبروزيس بايد بااحتياط مصرف شود. 2 ـ در حين درمان با دسموپرسين ازمصرف زياد مايعات بايد خودداري شود.افزايش مصرف مايعات به‌ويژه درسالمندان و كودكان مي‌تواند موجب كاهش‌سديم خون و مسموميت با آب گردد. دردرمان شب ادراري با اندازه‌گيري مرتب‌وزن و فشارخون بيمار مي‌توان افزايش‌بيش از حد مايعات بدن را كنترل نمود. 3 ـ تجويز داخل وريدي سريع دارو ممكن‌است موجب افت فشار خون گردد.
عوارض جانبي: احتباس مايعات و كاهش‌سديم خون، در صورتيكه تجويز داروبدون محدودكردن مصرف مايعات باشد(در موارد شديد اين عارضه با تشنج همراه‌است)، سردرد، تهوع، استفراغ و خونريزي‌از بيني گزارش شده است.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان باكاربامازپين، كلرپروپاميد يا كلوفيبرات‌مي‌تواند موجب افزايش اثر ضد ادراري‌دارو گردد. به‌عكس، استفاده همزمان ازداروهايي چون ليتيوم يا نوراپي‌نفرين ازاثر ضدادراري مي‌كاهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ قبل از مصرف دارواز عدم حساسيت فرد به‌دارو اطمينان‌حاصل گردد. 2 ـ در هنگام مصرف دارو از راه بيني دقت‌به‌عمل آيد تادارو بيش از ميزان‌تجويزشده مصرف نگردد. 3 ـ در هنگام تجويز دارو براي ارزيابي وتشخيص عملكرد كليه‌ها، بهتر است مثانه‌بيمار خالي باشد.
مقدار مصرف: بزرگسالان: براي تشخيص ديابت بي‌مزه،20 ميكروگرم و براي درمان ديابت بي‌مزهmcg/day 40ـ10 (در يك يا دو مقدار منقسم)تجويز مي‌شود. در درمان شب ادراري‌اوليه (باتوان طبيعي تغليظ ادرار) در ابتدابه‌ميزان 20 ميكروگرم قبل از خواب تجويزمي‌گردد و تنها در صورتيكه مقادير پايين‌مقرر نباشند، مي‌توان مقدار مصرف را تا40 ميكروگرم افزايش داد. در شب ادراري‌همراه با اسكلروز مولتيپل در افراد با سن‌كمتر از 65 سال، به‌ميزان 20ـ10ميكروگرم قبل از خواب تجويز مي‌شود.به‌منظور ارزيابي و تشخيص عملكرد كليه،40 ميكروگرم توصيه مي‌شود. كودكان: ميزان تجويز براي تشخيص‌ديابت بي‌مزه، مشابه بزرگسالان و دردرمان ديابت بي‌مزه، mcg/day 20ـ5مي‌باشد. براي درمان شب ادراري اوليه،مقدار مصرف براي كودكان بيش از 5سال، مشابه بزرگسالان و به‌منظور تست‌تشخيص عملكرد كليوي، در كودكان 15ـ1سال 20 ميكروگرم و كمتر از 1 سال، 10ميكروگرم تجويز مي‌شود (ميزان مصرف‌مايعات رادر دو وعده غذاي بعدي كودك‌بايد تا 50% كاهش داد.)
اشكال دارويي: Nasal Solution: 0.1 mg/ml
|
