ENFLURANE

موارد مصرف‌: انفلوران‌ بعنوان‌ بيهوش‌كننده‌ براي‌ القاء و ادامه‌ بيهوشي‌ مصرف‌مي‌شود. انفلوران‌ همچنين‌ با مقاديرمصرف‌ كم‌ به‌ عنوان‌ ضد درد در اعمال‌جراحي‌ زنان‌ و زايمان‌ و براي‌ اعمال‌جراحي‌ كه‌ در آنها به‌ بيهوشي‌ كامل‌ بيمارنياز نيست‌، مصرف‌ مي‌شود.

 

فارماكوكينتيك‌: حداقل‌ غلظت‌ آلوئولي‌(MAC) انفلوران‌ هنگام‌ مصرف‌ با اكسيژن‌1/68% و هنگام‌ مصرف‌ با نيتروزاكسايدهفتاد درصد، 0/57% است‌. ضريب‌ توزيع‌خون‌ به‌ گاز آن‌ 1/91 است‌. تا حدود 2/4%مقدار مصرف‌ آن‌ متابوليزه‌ مي‌شود. حدود80 درصد آن‌ به‌صورت‌ تغيير نيافته‌ ازطريق‌ ريه‌ها دفع‌ مي‌شود.

 

موارد منع‌ مصرف‌: درصورت‌ وجودهيپرترمي‌ بدخيم‌ يا سابقه‌ ابتلاء به‌ آن‌ و درافراد مستعد حملات‌ صرعي‌ نبايد مصرف‌شود.

 

هشدارها: 1 ـ انفلوران‌ با غلظت‌هاي‌ بيهوش‌كننده‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ شل‌ شدن‌ رحم‌ شده‌و همچنين‌ پاسخ‌ رحم‌ به‌ داروهاي‌اكسي‌توسيك‌ را كاهش‌ دهد.

2 ـ سطوح‌ عميق‌تر بيهوشي‌ با انفلوران‌،بخصوص‌ در حضور تنفس‌ بيش‌ از حدممكن‌ است‌ باعث‌ ايجاد فعاليت‌هاي‌ تشنجي‌در الكتروآنسفالوگرام‌ شود.

3 ـ اين‌ دارو شديدŠ موجب‌ تضعيف‌عملكرد قلب‌ و دستگاه‌ تنفس‌ مي‌شود.

4 ـ تضعيف‌ عضله‌ قلب‌ توسط اين‌ داروممكن‌ است‌ موجب‌ افت‌ برون‌ ده‌ قلبي‌ وكاهش‌ فشارخون‌ شرياني‌ گردد.

5 ـ در افراد حساس‌ به‌ هوشبرهاي‌هالوژنه‌، ممكن‌ است‌ سميت‌ كبدي‌ ايجادنمايد.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: انفلوران‌ باآمينوگليكوزيدها، خون‌ حاوي‌ تركيبات‌ضد انعقاد سيترات‌ (در صورت‌ انتقال‌مقادير زياد خون‌)، عوامل‌ مهار كننده‌عصبي‌ ـ عضلاني‌، كاتكل‌ آمين‌ها (دوپامين‌،اپي‌نفرين‌، نوراپي‌نفرين‌)، پلي‌ ميكسين‌ها ولوودوپا تداخل‌ دارد. ايزونيازيد ممكن‌است‌ باعث‌ افزايش‌ توليد متابوليت‌هاي‌فلورايد از انفلوران‌ كه‌ بالقوه‌ نفروتوكسيك‌هستند، شود.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ در صورت‌ مصرف‌انفلوران‌ براي‌ ادامه‌ بيهوشي‌، توصيه‌مي‌شود مقدار آن‌ بتدريج‌ افزايش‌ يابد.

2 ـ در صورت‌ استفاده‌ از تنفس‌ مكانيكي‌،براي‌ جلوگيري‌ از خطر بروز تشنج‌ و ياتحريك‌ CNS از تنفس‌ بيش‌ از حد بايدخودداري‌ شود.

3 ـ انفلوران‌ به‌ دليل‌ طول‌ اثر كوتاه‌ خودهيچ‌گونه‌ اثرات‌ ضد دردي‌ قابل‌ توجهي‌ بعداز جراحي‌ ايجاد نمي‌كند. بنابراين‌ برخلاف‌ساير بيهوش‌ كننده‌ها ممكن‌ است‌ به‌مصرف‌ يك‌ داروي‌ ضد درد بعد از پايان‌جراحي‌ نياز باشد.

 

مقدار مصرف‌: براي‌ القاء بيهوشي‌ درجراحي‌ها مقدار مصرف‌ دارو بايد براي‌ هربيمار جداگانه‌ تعيين‌ شود. به‌ عنوان‌ ادامه‌دهنده‌ بيهوشي‌ 3 ـ 0/5 درصد در مخلوطاكسيژن‌ و نيتروزاكسايد استنشاق‌مي‌شود. به‌ عنوان‌ داروي‌ همراه‌ در اعمال‌جراحي‌ زنان‌ ـ زايمان‌ 1 ـ 0/5 درصد وبراي‌ زايمان‌ واژينال‌ 1 ـ 0/25 درصداستنشاق‌ مي‌شود. حداكثر مقدار مصرف‌در بزرگسالان‌ براي‌ القاء بيهوشي‌ 4/5% وبه‌ عنوان‌ ادامه‌ دهنده‌ بيهوشي‌ 3% در هوا،اكسيژن‌ يا مخلوط اكسيژن‌ و نيترواكسايداست‌. مقدار مصرف‌ دارو در كودكان‌ بايدبراي‌ هر بيمار به‌طور جداگانه‌ تعيين‌ شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

For Inhalation