IBUPROFEN

موارد مصرف‌: ايبوپروفن‌ در تسكين‌ درد والتهاب‌ روماتيسمي‌، انواع‌ آرتريت‌ (شامل‌آرتريت‌ جوانان‌) و ديگر اختلالات‌ عضلاني‌ـ اسكلتي‌ به‌كار مي‌رود. همچنين‌ دردردهاي‌ ملايم‌ تا متوسط نظير قاعدگي‌دردناك‌، دردهاي‌ و بعد از عمل‌ جراحي‌، تب‌و درد در كودكان‌ مصرف‌ مي‌گردد.

 

مكانيسم‌ اثر: ايبوپروفن‌ اثرات‌ ضد التهاب‌،ضد درد و ضد تب‌ خود را احتمالا از طريق‌مهار ساخت‌ پروستاگلاندين‌ها اعمال‌مي‌نمايد.

 

فارماكوكينتيك‌: ايبوپروفن‌ پس‌ از مصرف‌خوراكي‌ سريعŠ جذب‌ شده‌ و حداكثر غلظت‌سرمي‌ آن‌ بعد از 2 ـ 1 ساعت‌ ايجادمي‌گردد. 99 درصد دارو به‌ پروتئين‌هاي‌پلاسما متصل‌ گشته‌ و در كبد متابوليزه‌مي‌گردد. نيمه‌ عمر آن‌ 2 ـ 1/8 ساعت‌ بوده‌و از راه‌ ادرار دفع‌ مي‌شود.

 

موارد منع‌ مصرف‌: ايبوپروفن‌ در بيماران‌داراي‌ سابقه‌ حساسيت‌ به‌ ASA يا ديگرداروهاي‌ NSAID و نيز در بيماراني‌ كه‌سابقه‌ حمله‌ آسم‌، آنژيوادم‌، كهير يا رينيت‌ناشي‌ از NSAIDs وجود دارد، نبايدمصرف‌ گردد.

 

هشدارها: 1 ـ در بيماران‌ دچار اختلالات‌كليوي‌، كبدي‌ يا قلبي‌ با احتياط و با حداقل‌ميزان‌ ممكن‌ به‌كار رود. در ضمن‌ عملكردكليه‌ بايد مرتبŠ كنترل‌ گردد.

2 ـ ايبوپروفن‌ در بيماران‌ دچار زخم‌ معده‌فعال‌ نبايد به‌كار رود و بهتر است‌ دربيماران‌ دچار زخم‌ گوارشي‌ يا سابقه‌ آن‌،از مصرف‌ اين‌ دارو پرهيز نموده‌ و درصورت‌ بروز صدمات‌ معدي‌ ـ روده‌اي‌مصرف‌ آن‌ قطع‌ گردد.

3 ـ اين‌ دارو در افراد سالمند با احتياطتجويز شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: ناراحتي‌ دستگاه‌ گوارش‌نظير تهوع‌، اسهال‌ و گاهگاهي‌ خونريزي‌ وزخم‌ ممكن‌ است‌ ايجاد گردد. عوارض‌ ديگرشامل‌ واكنش‌هاي‌ آلرژيك‌، به‌ويژه‌آنژيوادم‌، برونكو اسپاسم‌ و بثورات‌جلدي‌، همچنين‌ سردرد، سرگيجه‌، گيجي‌،اختلالات‌ شنوايي‌ نظير وزوز گوش‌ و دفع‌خون‌ در ادرار مي‌باشد.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ ايبوپروفن‌

به‌ همراه‌ مهار كننده‌هاي‌ آنزيم‌ تبديل‌

كننده‌ آنژيوتانسين‌ (ACE)، سبب‌ معكوس‌نمودن‌ اثر ضد فشار خون‌ آنها گرديده‌ ونيز خطر نارسايي‌ كليوي‌ و افزايش‌

پتاسيم‌ خون‌ احتمالا افزايش‌ مي‌يابد.ايبوپروفن‌ همراه‌ با داروهاي‌ ضد ميكروبي‌از دسته‌ كينولون‌ها خطر بروز تشنج‌ راافزايش‌ مي‌دهند. اثر داروهاي‌ پايين‌

آورنده‌ قند خون‌ سولفونيل‌ اوره‌، احتمالابوسيله‌ اين‌ دارو افزايش‌ مي‌يابد. مصرف‌همزمان‌ با سيكلوسپورين‌ خطر سميت‌كليوي‌ را افزايش‌ مي‌دهد. دفع‌ ليتيوم‌ واحتمالا متوتركسات‌ بوسيله‌ ايبوپروفن‌كاهش‌ يافته‌ و سميت‌ آنها افزايش‌

مي‌يابد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ در بيماران‌ با سابقه‌زخم‌ در دستگاه‌ گوارش‌ بايد با احتياطمصرف‌ گردد.

2 ـ در صورت‌ بروز هر گونه‌ اختلال‌ دربينايي‌ بايد با پزشك‌ مشورت‌ شود، زيرااحتمال‌ بروز تنبلي‌ چشم‌ (آمبليوپاتي‌)وجود دارد.

3 ـ در بيماران‌ دچار اختلالات‌ قلبي‌، كاهش‌فشارخون‌، خيز يا اختلالات‌ انعقادي‌ و نيزتحت‌ درمان‌ با وارفارين‌ بايد با احتياطبه‌كار رود.

4 ـ مصرف‌ اين‌ دارو در كودكان‌ زير سن‌ 7سال‌ توصيه‌ نمي‌شود.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: ابتدا به‌ ميزان‌ g/day 1/8 ـ 1/2(در 4 ـ 3 مقدار منقسم‌) و ترجيحŠ بعد از غذامصرف‌ مي‌گردد. در صورت‌ نياز حداكثرتا g/day 2/4 به‌كار مي‌رود. مقدار مصرف‌نگهدارنده‌ دارو g/day 1/2 ـ 0/6 است‌.

كودكان‌: در كودكان‌ 20mg/kg/day به‌صورت‌ منقسم‌ و در آرتريت‌ جوانان‌ تا40mg/day مصرف‌ مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Coated Tablet : 200 mg, 400 mg

Oral Suspension : 100 mg / 5 ml