|
|
|
|
|
موارد مصرف: متادون براي كنترل دردشديد و درمان كمكي قطع وابستگي به‌اپيوئيدها به‌كار مي‌رود.
مكانيسم اثر: اين دارو با اتصال به‌گيرنده‌هاي اپيوئيدي، هم ادراك درد و هم‌واكنش بيمار به درد را تغيير مي‌دهد، يعني‌علاوه بر افزايش آستانه احساس درد،موجب مي‌شود كه دردي كه توسط بيماراحساس مي‌شود يك درد ناخوشايندوآزار دهنده نباشد.
فارماكوكينتيك: از راه تزريقي و خوراكي‌جذب خوبي دارد. در كبد متابوليزه‌مي‌گردد. و به‌طور عمده از طريق كليه‌ها ومقدار كمي از آن نيز از طريق صفرا دفع‌مي‌شود.
موارد منع مصرف: از مصرف اين دارو، درمواقعي كه فشار داخل جمجمه افزايش‌يافته و يا در موارد ضربه مغزي، نارسايي‌شديد كليه و حمله حاد آسم بايد خودداري‌شود.
هشدارها: 1 ـ در موارد زير بايد با احتياطفراوان مصرف شود: كمي فشارخون، كم كاري غده تيروئيد،آسم، كم بودن ذخيره تنفسي، نارسايي‌كبدي يا نارسايي كليوي. 2 ـ خود اين دارو باعث وابستگي مي‌شود وبايد به‌صورت تدريجي قطع شود.
عوارض جانبي: تهوع و استفراغ (بخصوص‌در شروع مصرف)، يبوست، خواب‌آلودگي، كمي فشارخون و تضعيف تنفس‌با مصرف مقادير زياد، اشكال در ادراركردن، اسپاسم صفرا يا مثانه، خشكي‌دهان، تعريق، سردرد، گر گرفتگي صورت،سرگيجه، كاهش ضربان قلب، طپش قلب،افت فشارخون وضعيتي، افزايش‌فشارخون ريوي، كاهش دماي بدن، توهم،حالت خماري، تغيير خلق و خو، وابستگي،اختلال در تفكر، تنگي مردمك چشم،بثورات جلدي، كهير و خارش از عوارض‌جانبي اين دارو هستند.
تداخل‌هاي دارويي: فني توئين و ريفامپين،متابوليسم متادون را تسريع كرده و اثرات‌آن را كاهش مي‌دهند. اگر به‌طور هم زمان‌با ساير داروهاي مضعف CNS مصرف‌شود، تضعيف CNS تشديد شده مي‌تواندموجب ايجاد ضعف تنفسي و كاهش‌فشارخون شود. مصرف هم زمان باداروهاي شبه آتروپيني نيز موجب تشديداحتباس ادرار و يبوست شده و ممكن است‌انسداد فلجي روده ايجاد نمايد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ اين دارو نسبت به‌مرفين اثر تسكين بخش كمتر و طول اثربيشتري دارد. 2 ـ در مصرف طولاني مدت، نبايد بيش از دوبار در روز تجويز شود، چون خطر تجمع‌دارو و مسموميت وجود خواهد داشت.
مقدار مصرف: از راه خوراكي يا تزريق زيرجلدي يا داخل عضلاني، 10 ـ 5 ميلي‌گرم هر8 ـ 6 ساعت تجويز مي‌گردد، كه متناسب باپاسخ مشاهده شده تنظيم مي‌شود.
اشكال دارويي: Tablet : 5 mg Injection : 5 mg / ml
|
