|
|
|
|
|
موارد مصرف: نالوكسان براي برطرف‌كردن تضعيف تنفسي ناشي از داروهاي‌شبه ترياك مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين دارو مسدد گيرنده mاوپيوئيدي مي‌باشد و از اين طريق، مانع‌اثراتي از داروهاي شبه ترياك كه از طريق‌تحريك اين گيرنده اعمال مي‌شود از جمله‌تضعيف مركز تنفس در سيستم اعصاب‌مركزي مي‌شود.
فارماكوكينتيك: طول مدت اثر اين دارو بعداز تزريق 2 ـ 1 ساعت مي‌باشد. در كبدمتابوليزه و متابوليت‌هاي آن از ادرار دفع‌مي‌شوند.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در افراد مبتلا به‌بيماري قلبي ـ عروقي يا مصرف داروهاي‌سمي براي قلب و يا افراد داراي وابستگي‌فيزيكي به داروهاي شبه ترياك بايد بااحتياط مصرف شود. 2 ـ تجويز اين دارو در بيماران وابسته به‌داروهاي شبه ترياك موجب بروزعلايم‌قطع مصرف مي‌گردد.
عوارض جانبي: تهوع و استفراغ، افزايش‌ضربان قلب و فيبريلاسيون از عوارض‌جانبي اين دارو مي‌باشند.
نكات قابل توصيه: از آنجايي كه اين داروداراي طول اثر كوتاهي مي‌باشد، در موقع‌تجويز بعد از جراحي، مقدار دارو در هربيمار بايد به‌طور جداگانه تنظيم شود تاضمن حفظ اثر ضد دردي كافي داروي‌شبه ترياك، ضعف تنفسي نيز برطرف‌شود.
مقدار مصرف: بزرگسالان: mcg/kg 3 ـ 1/5 تزريق وريدي‌مي‌شود و در صورت كافي نبودن پاسخ‌هر دو دقيقه 100 ميكروگرم بر مقدار قبلي‌افزوده مي‌شود تا پاسخ كافي ايجاد شود.بعد از 2 ـ 1 ساعت، مقادير مورد نياز بعدي‌را مي‌توان از طريق تزريق داخل عضلاني‌تجويز نمود. كودكان: از راه تزريق وريدي mcg/kg 10تجويز مي‌شود و در صورت عدم پاسخ‌كافي تا mcg/kg 100 تجويز مي‌شود. درصورتي كه تزريق وريدي امكانپذيرنباشد، مقدار مصرف را مي‌توان به‌صورت‌منقسم داخل عضلاني يا زيرجلدي تزريق‌نمود. در نوزادان از راه تزريق وريدي،داخل عضلاني يا زير جلدي mcg/kg 10 كه‌مي‌توان هر 3 ـ 2 دقيقه اين مقدار را تكرارنمود يا تزريق داخل عضلاني 200ميكروگرم به‌صورت مقدار واحد در موقع‌تولد نوزاد تجويز مي‌شود.
اشكال دارويي: Injection : 0.4 mg/ml
|
