|
|
|
|
|
موارد مصرف: ناپروكسن در درمان‌آرتريت روماتوئيد، درد و التهاب، نقرس‌حاد، ساير اختلالات عضلاني اسكلتي وديسمنوره مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: ناپروكسن يك داروي ضددرد و ضد التهاب غير استروئيدي است. كه‌با مهار توليد پروستاگلاندين‌ها، از اثرات‌آنها جلوگيري مي‌كند.
فارماكوكينتيك: اين دارو بخوبي از دستگاه‌گوارش جذب مي‌شود. نيمه عمر پلاسمايي‌آن حدود 15 ـ 12 ساعت است و به‌طورعمده از طريق ادرار دفع مي‌شود.
موارد منع مصرف: در صورت وجود زخم‌فعال گوارشي نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ ناپروكسن ممكن است باعث‌بروز خونريزي گوارشي شود. 2 ـ اين دارو ممكن است باعث تشديد حملات‌آسمي در بيماران مبتلا به آسم شود. 3 ـ در بيماران مبتلا به عيب كار كليه يا كبدبا احتياط مصرف شود. 4 ـ مصرف ناپروكسن در كودكان زير 16سال، مگر در درمان آرتريت نوجوانان،توصيه نمي‌شود.
عوارض جانبي: اختلالات گوارشي، شامل‌تهوع، استفراغ و دردهاي شكمي وخونريزي گوارشي، بثورات جلدي، كهير وآنژيوادم از عوارض جانبي دارو هستند. تداخل‌هاي دارويي: مصرف همزمان‌ناپروكسن با داروهاي ضد انعقاد ممكن‌است باعث تشديد اثرات اين داروها شود.مصرف همزمان ناپروكسن با ليتيوم ممكن‌است باعث كاهش دفع ليتيوم شود. اثرات‌داروهاي مهار كننده گيرنده بتا مانندپروپرانولول در صورت مصرف همزمان‌با ناپروكسن ممكن است افزايش يابد.
مقدار مصرف: بزرگسالان: در درمان آرتريت روماتوئيد،mg/day 1000 ـ 500 در دو مقدار منقسم ويا 1gr/day يكبار در روز مصرف مي‌شود.در اختلالات حاد عضلاني ـ اسكلتي وايسمنوره در ابتدا 500mg/day و سپس‌بسته به نياز هر 8 ـ 6 ساعت به ميزان 250ميلي گرم اضافه مي‌شود حداكثر مقدارمصرف، پس از اولين روز به ميزان1/25g/day مي‌باشد. در نقرس حاد مقدارمصرف اوليه 750 ميلي‌گرم و مقدارمصرف نگهدارنده 250 ميلي‌گرم هر 8ساعت تا رفع حمله است. كودكان: در درمان آرتريت نوجوانان دركودكان بالاي 5 سال mg/kg/day 10 در دومقدار منقسم مصرف مي‌شود.
اشكال دارويي: Tablet : 250 mg Entric coated tablet: 500 mg
|
