|
|
|
|
|
موارد مصرف: اين دارو در درمان انواع‌صرع به غير از صرع كوچك و رعشه essentialبكار مي‌رود.
مكانيسم اثر: اگر چه پريميدون در بدن به‌فنوباربيتال تبديل مي‌شود،اما مكانيسم اثرخود پريميدون احتمالا شبيه فني‌توئين‌است.
فارماكوكينتيك: اين دارو جذب خوراكي‌كاملي دارد. در كبد به فنوباربيتال تبديل‌مي‌شود. فنوباربيتال در بدن به آهستگي‌تجمع يافته و سطح پلاسمايي آن به 2-3برابر سطح پلاسمايي پريميدون مي‌رسد.دفع دارو و متابوليت‌هاي آن از طريق كليه‌مي‌باشد.
هشدارها: در صورت وجود اختلال عملكردكبد يا كليه و ضعف تنفسي بايد با احتياطتجويز شود.
عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، عدم تعادل،تهوع، اختلالات بينايي و بثورات جلدي،بخصوص در شروع درمان بروز مي‌كند ومعمولا با ادامه درمان برگشت‌پذير هستند.ساير عوارض دارو شامل: افسردگي،تحريك‌پذيري، بيقراري و اغتشاش شعوردر سالمندان، هيجانات و فعاليت زياد و غيرعادي در كودكان و آنمي مگالوبلاستيك‌هستند.
تداخل‌هاي دارويي: اين دارو غالب غلظت‌پلاسمايي كاربامازپين، كلونازپام،فني‌توئين و والپروات و در مواردي‌اتوسوكسيميد را كاهش مي‌دهد. اين داروموجب افزايش متابوليسم وارفارين‌داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي،ديگوكسين، كورتيكوستروييدها،سيكلوسپورين، داروهاي ضد بارداري‌خوراكي و تئوفيلين شده و در نتيجه اثرات‌اين داروها را كاهش مي‌دهد. داروهاي‌ضدافسردگي و ضد جنون با كاهش‌آستانه تشنج، با اثرات ضد تشنجي اين‌دارو مقابله مي‌كنند. اين دارو اثر وراپاميل‌و ديلتيازم و احتمالا نيفديپين را كاهش‌مي‌دهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهاني داروپرهيز شود. قطع مصرف اين دارو بايدبتدريج و طي چند ماه انجام شود. 2 ـ در صورتيكه بيمار ضعف شديد تنفسي داشت، از مصرف اين دارو بايداجتناب نمود.
مقدار مصرف: بزرگسالان: در صرع ابتدا 125 ميلي‌گرم‌در شب و موقع خواب مصرف مي‌شود.سپس هر 3 روز، 125 ميلي‌گرم افزايش‌مي‌يابد تا مقدار مصرف تام جمع به ميزان 500 mg/day (در دو بخش منقسم) برسد.بعد هر 3 روز، 250 ميلي‌گرم به اين مقدارافزوده مي‌شود تا حداكثر g/day 1/5 درمقادير منقسم مصرف شود. كودكان: سنين كمتر از 2 سال، 500 ـ 250ميلي گرم در روز در دو مقدار منقسم، 5 ـ 2ساله، mg/day 750 ـ 500 در دو مقدارمنقسم و كودكان 9 ـ 6 سال 1g/day ـ 0/75در دو مقدار منقسم تجويز مي‌شود.
اشكال دارويي: Suspension: 250 mg/5ml Tablet: 250 mg
|
