|
|
|
|
|
موارد مصرف: تيوپنتال به‌طور عمده براي‌القاي بيهوشي عمومي و به تنهايي به‌عنوان‌بيهوش كننده وريدي در اعمال جراحي‌كوتاه مدت كه حداقل تحريكات دردناك رادارند، مصرف مي‌شود. همچنين به‌عنوان‌داروي كمكي به همراه ساير بيهوش‌كننده‌ها و براي ايجاد خواب در حين‌بيهوشي متعادل همراه با داروهاي ديگرمانند داروهاي ضد درد با شل كننده‌هاي‌عضلاني به‌كار مي‌رود. تيوپنتال ممكن‌است در مقادير كم همراه با داروهاي مخدرو نيتروزاكسايد براي ادامه بيهوشي دراعمال جراحي طولاني مدت به‌كار رود.تيوپنتال به‌صورت مصرف كوتاه مدت‌جهت كنترل حالتهاي تشنجي طي بيهوشي‌استنشاقي يا پس از آن، بيحسي موضعي ياساير علل مصرف مي‌شود. تيوپنتال در درمان افزايش فشار داخل‌جمجمه‌اي در صورتي كه وضعيت تنفسي‌بيمار به اندازه كافي كنترل شده باشدمصرف مي‌گردد و نيز ممكن است براي‌كاهش فشار داخل جمجمه‌اي طي استفاده‌از بيهوش كننده‌هاي استنشاقي مصرف‌شود. تيوپنتال به منظور ناركوآناليز در اختلالات‌رواني به‌كار مي‌رود. تيوپنتال با مقاديرمصرف زياد براي جلوگيري از كاهش‌اكسيژن خون و ايسكمي مغز پس از واردشدن آسيب به سر و ساير موارد مشابه‌مصرف شده است.
مكانيسم اثر: تيوپنتال يك بيهوش كننده ازدسته باربيتورات‌هاي خيلي كوتاه اثر بوده‌و دستگاه عصبي مركزي را تا حد ايجادخواب و بيهوشي تضعيف مي‌كند. ولي اثرضد دردي ندارد. به‌نظر مي‌رسد كه اين‌دارو از طريق افزايش پاسخ به GABA،كاهش پاسخ به گلوتامات و كاهش مستقيم‌تحريك پذيري بوسيله افزايش هدايت‌غشايي عمل مي‌كند و بدين وسيله موجب‌كاهش تحريك پذيري سلولهاي عصبي وايجاد بيهوشي مي‌گردد. در ضمن با انتقال تكانه‌هاي عصبي به‌طرف قشر مغز تداخل مي‌نمايد.
فارماكوكينتيك: به علت حلاليت زياد آن درچربي و درجه يوانيزاسيون كم آن به‌سرعت از سد خوني ـ مغزي عبور كرده واز مغز به ساير بافتهاي بدن منتشرمي‌شود. متابوليسم دارو عمدت كبدي است‌و مقدار كمي از آن نيز در ساير بافتهابه‌ويژه كليه‌ها و مغز متابوليزه مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در بيماران‌مبتلا به پورفيري حاد يا پورفيري باتظاهرات پوستي يا سابقه ابتلاي به آن‌نبايد مصرف شود.
هشدارها: در موارد بيماري شديد قلبي ـعروقي، كمي فشارخون يا شوك،بيماريهاي تنفسي شامل تنگي نفس ياانسداد مجاري تنفسي بخصوص آسم‌مداوم اين دارو بايد با احتياط فراوان‌تجويز شود.
عوارض جانبي: واكنش‌هاي آلرژيك، دردشكم، اضطراب يا بيقراري، بثورات جلدي،كهير، خارش يا قرمزي پوست، تورم‌پلك‌ها يا لبها، كاهش غير عادي فشارخون،خس خس سينه و آريتمي قلبي و تضعيف‌دستگاه تنفسي، ترومبوفلبيت، ضعف‌گردش خون و تحريكات تنفسي با مصرف‌اين دارو گزارش شده است.
تداخل‌هاي دارويي: اين دارو با داروهاي‌مضعف CNS تداخل دارد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در بيماري حاد كبدي،بهتر است مقدار تجويز دارو براي القاءبيهوشي كاهش يابد.
مقدار مصرف: بزرگسالان: براي القاي بيهوشي عمومي‌بزرگسالان به‌عنوان يك راهنماي كلي 100 ـ 50 ميلي‌گرم بر حسب نياز يا 4mg/kg ـ 3 به‌صورت مقدار مصرف واحدتزريق وريدي مي‌شود. مقدار نگهدارنده‌نيز بايد توسط پزشك براي هر فرد به‌طور جداگانه تعيين شود، ولي به‌عنوان يك راهنماي كلي 100 ـ 50ميلي‌گرم برحسب نياز بيمار تزريق وريدي‌مي‌شود. در افزايش فشار وريدي مغزي3/5mg/kg ـ 1/5 به‌صورت متناوب كه درصورت نياز تا كاهش فشار داخل جمجمه‌مي‌توان آن را تكرار كرد، تجويز مي‌شود.در حالتهاي تشنجي 125 ـ 50 ميلي‌گرم هرچه سريعتر بعد از شروع تشنج تزريق‌وريدي مي‌شود. و در موارد ناركوآناليزمحلول 2/5 درصد با سرعت 100 ميلي‌گرم‌در دقيقه همزمان با شمارش معكوس از100 توسط بيمار تزريق مي‌شود كه بعد از اختلال در شمارش و قبل از اين‌كه خواب واقعي ايجاد شود تزريق را بايد قطع كرد. كودكان: براي القاي بيهوشي عمومي در كودكان تا 15 سال مقدار مصرف براي هر بيمار بايد توسط پزشك تعيين گردد ولي به‌عنوان يك راهنماي كلي 7 mg/kg ـ 2 تزريق مي‌شود. مقدارمصرف نگهدارنده نيز براي هر بيمار بايد توسط پزشك تعيين گردد، ولي‌به‌عنوان راهنماي كلي mg/kg 1 برحسب‌نياز مي‌باشد.
اشكال دارويي: Injection : 500 mg, 1 g
|
