THIORIDAZINE

 

موارد مصرف‌: در موارد اسكيزوفرني‌ وساير حالات‌ جنون‌، مانيا، براي‌ درمان‌كوتاه‌ مدت‌ و كمكي‌ تحريك‌ پذيري‌ رواني‌ ـحركتي‌، اضطراب‌ شديد و تحريك‌پذيري‌ وبيقراري‌ در سالمندان‌، مشكلات‌ شديدرفتاري‌ و ذهني‌ كودكان‌ تجويز مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: تيوريدازين‌ با انسدادگيرنده‌هاي‌ دوپاميني‌ در مغز موجب‌ بهبودحالات‌ جنون‌ مي‌شود. همچنين‌ اين‌ داروداراي‌ اثرات‌ آنتي‌ موسكاريني‌ ومسددگيرنده‌هاي‌ آلفا ـ آدرنرژيك‌ مي‌باشد.

 

فارماكوكينتيك‌: تيوريدازين‌ از راه‌

خوراكي‌ جذب‌ ناقصي‌ دارد و تحت‌ تاثيرمتابوليسم‌ عبور اول‌ كبدي‌ قرار مي‌گيرد.در كبد متابوليزه‌ و به‌ متابوليت‌ فعال‌

تبديل‌ مي‌شود. دفع‌ اين‌ دارو عمدتŠ كليوي‌است‌.

 

موارد منع‌ مصرف‌: در حالت‌ اغماء ناشي‌ ازمصرف‌ داروهاي‌ مضعف‌ CNS، تضعيف‌مغز استخوان‌ و فئوكروموسيتوم‌ نبايدمصرف‌ شود.

هشدارها: در موارد زير با احتياط تجويزمي‌شود: بيماري‌ عروق‌ مغزي‌، بيماري‌هاي‌قلبي‌ عروقي‌ و تنفس‌، صرع‌، پاركينسون‌،عفونت‌هاي‌ شديد، نارسايي‌ كبدي‌ وكليوي‌، سابقه‌ يرقان‌، كاهش‌ گلبول‌هاي‌سفيد، كم‌ كاري‌ تيروئيد، مياستني‌ گراو،هيپرتروفي‌ پروستات‌، گلوكوم‌ با زاويه‌بسته‌، سالمندان‌ و پورفيري‌.

 

عوارض‌ جانبي‌: كاهش‌ فشار خون‌رتينوپاتي‌ رنگدانه‌اي‌ (كاهش‌ ديد شبانه‌،كاهش‌ دقت‌ ديد، قهوه‌اي‌ رنگ‌ ديدن‌ اجسام‌)با مقادير زياد و در مصرف‌ طولاني‌ مدت‌،ناتواني‌ جنسي‌ بخصوص‌ اختلال‌ در انزال‌،

عوراض‌ خارج‌ هرمي‌، خواب‌ آلودگي‌، رنگ‌پريدگي‌، ديسكنزي‌ تاخيري‌، كابوس‌شبانه‌، بي‌خوابي‌ و افسردگي‌، از عوارض‌جانبي‌ اين‌ دارو هستند.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌ اين‌دارو با داروهاي‌ مهار كننده‌ آنزيم‌ مبدل‌آنژيوتانسين‌ و ساير داروهاي‌ ضد فشارخون‌ موجب‌ كاهش‌ شديد فشار خون‌وضعيتي‌ مي‌گردد. اثرات‌ كاهنده‌فشارخون‌ اين‌ دارو در مصرف‌ همزمان‌ باداروهاي‌ هوشبر، مسددهاي‌ كانال‌ كلسيم‌و ضد دردهاي‌ اپيوئيدي‌ افزايش‌ مي‌يابد.آنتي‌ اسيدها جذب‌ اين‌ دارو را كاهش‌مي‌دهند. مصرف‌ همزمان‌ تيوريدازين‌ باداروهاي‌ ضد افسردگي‌ سه‌ حلقه‌اي‌ وساير داروهاي‌ داراي‌ خواص‌ آنتي‌موسكاريني‌ موجب‌ افزايش‌ اثرات‌ ضدموسكاريني‌ اين‌ دارو مي‌گردد. اين‌ دارو باكم‌ كردن‌ آستانه‌ تشنج‌، با اثرات‌ داروهاي‌ضد صرع‌ ضديت‌ مي‌كند. مصرف‌ همزمان‌دارو با ترفنادين‌ و آستميزول‌ خطر بروزآريتمي‌ بطني‌ را افزايش‌ مي‌دهد. مصرف‌اين‌ دارو همراه‌ با پروپرانولول‌ و سايرداروهاي‌ ضد آريتمي‌ خطر بروز آريتمي‌ راافزايش‌ مي‌دهد. مصرف‌ توام‌ ليتيوم‌ ومتوكلوپراميد با اين‌ دارو موجب‌ افزايش‌

خطر بروز عوارض‌ خارج‌ هرمي‌ مي‌گردد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ در صورت‌ مصرف‌طولاني‌ مدت‌ اين‌ دارو، معاينات‌ چشم‌پزشكي‌ بايد انجام‌ شود.

2 ـ در صورت‌ نارسايي‌ شديد كبدي‌ وكليوي‌ از مصرف‌ اين‌ دارو اجتناب‌ شود.

3 ـ از قطع‌ ناگهاني‌ اين‌ دارو، خودداري‌شود.

4 ـ در صورت‌ مصرف‌ طولاني‌ مدت‌ اين‌دارو، معاينات‌ قلبي‌ از نظر ECG بايد انجام‌تا در صورت‌ بروز هر گونه‌ اختلال‌ درعملكرد قلب‌، مقدار دارو كاهش‌ يابد.

5 ـ در طول‌ مصرف‌ اين‌ دارو، نبض‌، دماي‌بدن‌ و فشار خون‌ بايد دائمŠ كنترل‌ شود.

6 ـ در طول‌ مصرف‌ اين‌ دارو، بيمار بايد به‌اندازه‌ كافي‌ مايعات‌ دريافت‌ كند.

7 ـ افزايش‌ مقدار مصرف‌ دارو بايد بتدريج‌و حداقل‌ هفته‌اي‌ يكبار انجام‌ شود.

8 ـ تجويز مقادير زياد اين‌ دارو بايد براي‌مدت‌ كوتاهي‌ انجام‌ شود و در صورتيكه‌بعد از 3 ماه‌ با اين‌ مقدار مصرف‌ بهبودي‌حاصل‌ نشد، بايد مقدار مصرف‌ را كاهش‌داد.

9 ـ از آنجا كه‌ اين‌ دارو داراي‌ متابوليت‌فعال‌ مي‌باشد، در ابتدا مقدار مصرف‌روزانه‌ بصورت‌ منقسم‌ و بعد از مدتي‌يكبار در روز تجويز مي‌گردد.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: در مانيا، اسكيزوفرني‌ و سايرحالات‌ جنون‌ مقدار mg/day 600 ـ 150 كه‌در ابتدا به‌صورت‌ منقسم‌ تجويز مي‌شود تاحداكثر 800mg/day (فقط براي‌ بيماران‌بستري‌ در بيمارستان‌) تا مدت‌ 4 هفته‌مصرف‌ مي‌شود.

در درمان‌ كوتاه‌ مدت‌ و كمكي‌تحريك‌پذيري‌ رواني‌ ـ حركتي‌،

200 mg/day ـ 75 و در درمان‌ كوتاه‌ مدت‌ وكمكي‌ اضطراب‌ شديد، تحريك‌ پذيري‌ وبي‌قراري‌ در سالمندان‌ mg/day 100 ـ30مصرف‌ مي‌شود.

كودكان‌: (فقط در موارد مشكلات‌ شديدرفتاري‌ يا ذهني‌) در كودكان‌ زير 5 سال‌mg/kg 1 در روز و 12 ـ 5 سال‌

150 mg/day ـ 75 (در موارد شديد تا300 mg/day) مصرف‌ مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Tablet : 10 mg, 25 mg, 100 mg