TRIFLUOPERAZINE

موارد مصرف‌: تري‌ فلوئوپرازين‌ در درمان‌اسكيزوفرني‌ و حالات‌ رواني‌ ديگر مثل‌جنون‌ و مانيا مصرف‌ مي‌گردد. همچنين‌ دركوتاه‌ مدت‌ به‌عنوان‌ داروي‌ كمكي‌ دردرمان‌ تحريكات‌ رواني‌ ـ حركتي‌ و هيجان‌و نيز كنترل‌ استفراغ‌ و تهوع‌ شديد به‌كارمي‌رود.

 

مكانيسم‌ اثر: تري‌ فلوئوپرازين‌ اثر درماني‌خود را عمدتŠ با مهار گيرنده‌هاي‌ دوپاميني‌بعد سيناپسي‌ در سيستم‌ مزوليمبيك‌ وبرخي‌ نواحي‌ ديگر مغز اعمال‌ مي‌نمايد.همچنين‌ گيرنده‌هاي‌ موسكاريني‌ و آلفا ـآدرنرژيك‌ نيز تا حدودي‌ بوسيله‌ اين‌ دارومهار مي‌شوند.

 

فارماكوكينتيك‌: پس‌ از مصرف‌ خوراكي‌جذب‌ گرديده‌ اما داراي‌ متابوليسم‌ عبوراول‌ كبدي‌ است‌. حداكثر غلظت‌ پلاسمايي‌

4 ـ 2 ساعت‌ پس‌ از مصرف‌ خوراكي‌ ايجادمي‌گردد. دارو به‌ ميزان‌ زيادي‌ در كبدمتابوليزه‌ شده‌ و عمدتŠ از راه‌ كليه‌ دفع‌مي‌گردد.

 

موارد منع‌ مصرف‌: همراه‌ با ساير داروهاي‌مضعف‌ CNS يا تضعيف‌ كننده‌ مغزاستخوان‌، در بيماران‌ در حال‌ اغماء،ضعف‌ مغز استخوان‌ يا سابقه‌ صدمات‌كبدي‌ نبايد مصرف‌ شود.

 

هشدارها: 1 ـ در بيماران‌ مصرف‌ كننده‌تري‌فلوئوپرازين‌، ديسكنزي‌ ديررس‌ ممكن‌است‌ بروز نمايد.

2 ـ در بيماران‌ مبتلا به‌ آنژين‌، ممكن‌ است‌در طول‌ مصرف‌ دارو، درد آنژيني‌ تشديدشود.

3 ـ در بيماران‌ مبتلا به‌ بيماري‌هاي‌ قلبي‌ ـعروقي‌، كم‌ كاري‌ تيروئيد، ضعف‌ تنفسي‌ ياصرع‌ و نيز احتباس‌ ادرار با احتياطمصرف‌ شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: آثار خارج‌ هرمي‌ خصوصŠواكنش‌هاي‌ ديستونيك‌ و آكاتزي‌، خواب‌آلودگي‌، اثرات‌ ضد موسكاريني‌ و كمي‌فشارخون‌، افزايش‌ سرعت‌ ضربان‌ قلب‌،آريتمي‌، و سندرم‌ شبه‌ سنكوب‌ از جمله‌عوارض‌ جانبي‌ دارو هستند.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: تري‌ فلوئوپرازين‌ خطرايجاد آريتمي‌هاي‌ بطني‌ را در مصرف‌همراه‌ با داروهاي‌ ضد آريتمي‌، مسددهاي‌گيرنده‌ بتاآدرنرژيك‌ و داروهاي‌ضدهيستامين‌ مانند ترفنادين‌ و آستميزول‌افزايش‌ مي‌دهد. مصرف‌ فنوتيازين‌هاهمراه‌ با ضد افسردگي‌هاي‌ سه‌ حلقه‌اي‌،سبب‌ كاهش‌ متابوليسم‌ و افزايش‌ غلظت‌خوني‌ آنها مي‌گردد. اين‌ دارو با كاهش‌آستانه‌ تشنج‌، با اثر داروهاي‌ ضد صرع‌،مقابله‌ مي‌نمايد. مصرف‌ اين‌ دارو همزمان‌با متيل‌ دوپا، متوكلوپراميد و ليتيوم‌

سبب‌ افزايش‌ اثرات‌ خارج‌ هرمي‌ آنهاخواهد شد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ از قطع‌ ناگهاني‌ داروخودداري‌ شود.

2 ـ تركيبات‌ روان‌ گردان‌ عمومŠ نبايد درافراد با سابقه‌ سندرم‌ نورولپتيك‌ بدخيم‌مصرف‌ شوند. هر چند در بعضي‌ مواردبدون‌ بروز مجدد اين‌ سندرم‌ به‌كاررفته‌اند.

مقدار مصرف‌:

خوراكي‌

بزرگسالان‌: در اسكيزوفرني‌ و حالات‌ديگر رواني‌، درمان‌ كمكي‌ كوتاه‌ مدت‌تحريكات‌ رواني‌ ـ حركتي‌ و هيجاني‌ ابتدا

5 ميلي‌گرم‌ 2 بار در روز مصرف‌ گرديده‌بعد از يك‌ هفته‌ مقدار آن‌ تا 5 ميلي‌گرم‌افزايش‌ مي‌يابد، سپس‌ به‌ فاصله‌ هر 3 روزبرحسب‌ پاسخ‌ دهي‌ بيمار ميزان‌ مصرف‌دارو تنظيم‌ مي‌گردد. در درمان‌ كمكي‌ كوتاه‌مدت‌ اضطراب‌ شديد و يا به‌ منظور كنترل‌استفراغ‌ و تهوع‌ شديد 4 ـ 2 ميلي‌گرم‌ درمقادير منقسم‌ و در صورت‌ نياز تا

6 ميلي‌گرم‌ روزانه‌ به‌كار مي‌رود.

كودكان‌: در درمان‌ اسكيزوفرني‌ واختلالات‌ رواني‌ ديگر و هيجانات‌ دركودكان‌ تا 12 سال‌، ابتدا تا

5 ميلي‌گرم‌ روزانه‌ در مقادير منقسم‌ تجويزمي‌شود سپس‌ بر حسب‌ پاسخ‌ دهي‌ بيمار،سن‌ و وزن‌، ميزان‌ مصرف‌ تنظيم‌ مي‌گردد.در درمان‌ كمكي‌ و كوتاه‌ مدت‌ اضطراب‌شديد و كنترل‌ استفراغ‌ يا تهوع‌ شديد دركودكان‌ 5 ـ 3 سال‌، تا 1 ميلي‌گرم‌ روزانه‌ ودر بچه‌هاي‌ 12 ـ 6 ساله‌ تا 4 ميلي‌گرم‌روزانه‌ تجويز مي‌گردد.

تزريقي‌

به‌ ميزان‌ 3 ـ 1 ميلي‌گرم‌ روزانه‌ درمقادير منقسم‌، حداكثر تا 6 ميلي‌گرم‌روزانه‌ و در كودكان‌ mg/kg 50 در روزتزريق‌ مي‌گردد.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Coted Tablet : 1 mg, 2 mg, 5 mg, 10 mg

Injection : 1 mg/ml