|
|
|
|
|
موارد مصرف: سايمتيدين در درمان كوتاه‌مدت زخمهاي فعال دوازدهه يا زخمهاي‌فعال و خوش‌خيم معده، حالات مرضي‌ترشح بيش از حد اسيد معده مانند سندروم‌زولينگر ـ اليسون، برگشت محتويات معده‌به مري و ساير مواردي كه كاهش اسيدمعده براي آن مفيد است، مانند جراحي‌دستگاه گوارش مورد استفاده قرارمي‌گيرد.
مكانيسم اثر: اين دارو از طريق رقابت باهيستامين در سطح گيرنده‌هاي H2 درسلول‌هاي جداره‌اي، ترشح پايه‌اي وهمچنين تحريك ترشح اسيد توسط غذا،پنتاگاسترين و ساير محركهاي ترشح‌اسيد معده را مهار مي‌كند.
فارماكوكينتيك: اين دارو به‌خوبي وبه‌سرعت از دستگاه گوارش جذب‌مي‌گردد. متابوليسم آن كبدي است و درحدود 30-40 درصد دارو در اولين عبوراز كبد بي‌اثر مي‌گردد. نيمه عمر آن 2-3ساعت است و حداكثر غلظت پلاسمايي پس‌از 45-90 دقيقه پس از تجويز خوراكي آن‌حاصل مي‌گردد.
هشدارها: 1 ـ در بيماران سالخورده‌احتمال كاهش كليرانس كليوي و افزايش‌غلظت سرمي دارو وجود دارد. 2 ـ در سيروز كبدي و ناراحتي‌هاي كليوي‌متوسط تا شديد خطر بروز عوارض‌جانبي به‌خصوص عوارض عصبي دارووجود دارد. 3 ـ به‌طور كلي مصرف سايمتيدين و سايرمسددهاي گيرنده H2 براي پيش از 8 هفته‌بندرت ضروري است. براي مصارف‌طولاني مدت اين داروها مطالعه‌اي صورت‌نگرفته است.
عوارض جانبي: اغتشاشش شعور(برگشت‌پذير)، اختلالات خوني، خستگي ياضعف غير عادي، ضربان آهسته، سريع ونامنظم قلب (بويژه با تزريق وريدي مقاديرزياد دارو)، كاهش توانايي جنسي، اسهال،سرگيجه يا سردرد، كرامپ عضلاني،بثورات جلدي، تورم سيناپسها در زنان ومردان، آسيب برگشت‌پذير كبد يا كليه بامصرف اين دارو گوارش شده‌اند.
تداخل‌هاي داروئي: جذب سايمتيدين در حضور آنتي‌اسيدها كاهش مي‌يابد.متابوليسم داروهاي ضدانعقاد خوراكي، بنزوديازپين‌ها به‌خصوص‌كلرديازپوكسايد و ديازپام، مترونيدازول،فني‌توئين، پروپرانولول و گزانتين‌ها درصورت مصرف همزمان با سايمتيدين‌كاهش مي‌يابد. سايمتيدين ممكن است دفع‌پروكائين آميد، آميودارون و كينيدين راكاهش دهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ بهتر است اين دارو با هر وعده غذا و قبل از خواب‌مصرف شود. 2 ـ احتمال تشديد درد مفاصل پس ازتزريق دارو وجود دارد. 3 ـ آمپول تزريقي سايمتيدين با سرمهاي‌تزريقي سازگار است. 4 ـ تزريق وريدي مقادير زياد اين داروتوصيه نمي‌شود زيرا خطر بروز اريتمي‌قلبي وجود دارد. 5 ـ كشيدن سيگار موجب كاهش اثر اين‌دارو مي‌شود. مقدار مصرف: خوراكي و تزريقي بزرگسالان: در درمان زخم دوازدهه 300ميلي گرم 4 بار در روز (همراه هر وعده غذاو موقع خواب) يا 400 ميلي گرم دوبار درروز (صبح و موقع خواب) مصرف‌مي‌شود. براي پيشگيري از بازگشت زخم‌دوازدهه 300 ميلي گرم دو بار در روز يا400 ميلي گرم موقع خواب براي مدت‌طولاني مصرف مي‌شود. در درمان زخم معده خوش خيم 300ميلي‌گرم 4 بار در روز يا 400 ميلي گرم دو بار در روز مصرف مي‌شود. در ترش‌كردن معده يا سوزش سر دل 200ميلي‌گرم موقع بروز علايم مصرف‌مي‌شود. براي كاهش ترشح اسيد معده در بيماري‌هاي نظير سندرم زولينجر ـالسيون، 300 ميلي گرم 4 بار در روز يا بر حسب نياز بيمار تا رفع علايم باليني مصرف مي‌شود. در درمان‌بازگشت محتويات معده به مري 1600mg/day ـ 800 در مقادير منقسم براي12 هفته مصرف مي‌گردد. همچنين دردرمان خونريزي معده 300 ميلي گرم 4 باردر روز يا 600 ميلي گرم 2 بار در روزمصرف مي‌شود. بيشينه مقدار مصرف‌بزرگسالان 2/4 g/day است. كودكان: در درمان زخم دوازدهه يا زخم‌معده mg/kg/day 40 ـ 20 در 4 مقدار منقسم(با هر وعده غذا و موقع خواب)، و دردرمان بازگشت محتويات معده به مريmg/kg/day 80 ـ 40 در 4 مقدار منقسم يا براساس نياز بيمار مصرف مي‌شود.
اشكال دارويي: Film Coated Tablet: 200 mg Syrup: 200 mg / 5ml Injection: 200 mg / 2ml
|
