|
|
|
|
|
MENOTROPINS (HMG) موارد مصرف: منوتروپين‌ها همراه با HCGبه منظور تحريك تخمك‌گذاري و باروري‌در آن دسته از بيماران مبتلا به اختلال‌عملكرد تخمداني كه دچار نارسائي اوليه‌تخمدان نباشند، استفاده مي‌شود. بطوركلي منوتروپين‌ها در بيماران مبتلا به‌كم‌كاري غدد جنسي ناشي از هيپوتالاموس‌كه به كلوميفن پاسخ نداده‌اند، داروي‌انتخابي براي القاء تخمك‌گذاري مي‌باشند.مصرف همزمان منوتروپين و HCGبه‌منظور تحريك و تسريع تكامل سلولهاي‌تخمك در تكنيك‌هاي باروري خارج از بدن(IVF) بكار برده مي‌شود. اين تركيب‌دارويي همچنين به منظور تحريك‌اسپرماتوژنز در مردان مبتلا به كم‌كاري‌بيضه‌ها ناشي از كمبود گنادوتروپين اوليه‌يا ثانويه، استفاده مي‌شود.
مكانيسم اثر: منوتروپين‌ها حاوي LH وFSH مي‌باشند. تركيب ايندو هورمون‌موجب تحريك رشد فوليكول و بلوغ آن‌مي‌گردد. تجويز متوتروپين‌ها، بدنبال‌تجويز HCG و افزايش‌غلظت‌تستوسترون،موجب القاء اسپرماتوژنز مي‌گردد.
فارماكوكينتيك: اين دارو از طريق كليه دفع‌مي‌شود.
موارد منع مصرف: در صورت وجودخونريزي غير طبيعي واژن با علت‌نامشخص و همچنين در كيست تخمدان يابزرگي بيش از حد تخمدانها كه مربوط به‌سندرم تخمدان پلي كيستيك نمي‌باشد،نبايد از منوتروپين‌ها استفاده شود.
هشدارها: 1 ـ استفاده از منوتروپين‌ها براي‌القاء تخمك‌گذاري در زنان نابارور، همراه‌با شيوع بالاي حاملگي چندقلو يا چندقلوزائي مي‌باشد. اين امر مي‌تواند خطرتولد نوزدان نارس و ساير مشكلات همراه‌با حاملگي چندقلو را افزايش دهد. 2 ـ رژيم دارويي بسته به پاسخ هر بيمارمتغير بوده و چنانچه تخمدانها بطورغيرطبيعي بزرگ شده يا غلظت استراديول‌سرم در روز آخر درمان با منوتروپين‌ها،بيش از حد افزايش يافته باشد، نبايد HCGرا تجويز نمود.
عوارض جانبي: از عوارض شايع مصرف‌دارو در خانمها مي‌توان به بزرگ شدن‌تخمدانها يا كيست تخمداني خفيف تامتوسط، درد، تورم و تحريك در ناحيه‌تزريق، بروز بثورات جلدي در سطح بدن يادر محل تزريق و نيز چند قلوزائي اشاره‌نمود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ دارو بايد به ميزان‌مناسب تجويز گردد و در حين درمان،بيمار كاملا تحت‌نظر و كنترل پزشك قرارگيرد. 2 ـ وجود مشكلاتي همچون خونريزي‌هاي‌غير طبيعي واژن و نيز كيست يا بزرگي‌تخمدان‌ها موجب تغيير پاسخ بيمار به‌درمان دارويي مي‌شود. 3 ـ طي درمان، درجه حرارت روزانه بدن ونيز زمان مقاربت بايد دقيق ثبت گردد.
مقدار مصرف: ميزان داروي تجويزي،بايستي بطور انفرادي و براساس نياز هربيمار، بر مبناي پاسخ باليني وي تنظيم‌گردد. در صورت عدم وقوع تخمك‌گذاري‌پس از يك دوره درمان، رژيم درماني رامي‌توان مجدد تكرار نمود. در صورتيكه‌پس از 2 دوره درمان باز هم تخمك‌گذاري‌رخ ندهد، بايد حتي‌المقدور از شيوه‌هاي‌ديگر درمان استفاده گردد. به منظور القاء تخمك‌گذاري 75 واحد LHو75 واحد FSH، يكبار در روز و به مدت 7روز يا بيشتر به شكل تزريق عضلاني‌تجويز مي‌شود كه بدنبال آن 5000تا10/000 واحد HCG يك روز پس ازآخرين مقدار مصرف منوتروپين‌ها،تجويز مي‌شود. در صورت نياز، مي‌توان‌مقدار مصرف دارو را به 75-150 واحدFSH و 75-150 واحد LH هر 4 ساعت‌يكبار و به مدت 5 روز افزايش داد. در درمان ناباروري مردان و كم‌كاري‌بيضه‌ها ناشي از كمبود گنادوتروپين‌ها 75واحد FSH و 75 واحد LH بطريق تزريق‌داخل عضلاني، 3 بار در هفته (به اضافه2000 واحد HCG دو بار در هفته) و به‌مدت حداقل 4 ماه تجويز مي‌شود. درصورتيكه اسپرماتوژنز، پس از چهار ماه‌افزايش نيافته باشد، ميزان تجويز را بايد به‌ميزان 150 واحد FSH و 150 واحد LH، سه‌بار در هفته (بدون ايجاد تغيير در ميزانHCG)، افزايش داد.
اشكال دارويي: Injection: 75 IU FSH + 75 IU LH
|
