|
|
|
|
|
موارد مصرف: وازوپرسين در درمان‌ديابت بي‌مزه نوروژنيك، خونريزي ازواريس‌هاي مري و نيز تشخيص ديابت‌بي‌مزه نوروژنيك از نوع نفروژنيك به‌كارمي‌رود.
مكانيسم اثر: اين دارو با افزايش‌نفوذپذيري سلولي در مجاري جمع‌كننده‌ادرار سبب افزايش باز جذب آب و به‌دنبال‌آن كاهش حجم و افزايش اسمولاليته ادرارمي‌شود. در مقادير بالاتر از مقدارفيزيولوژيك وازوپرسين موجب تنگ شدن‌عروق خوني و نيز انقباض عضلات صاف‌دستگاه گوارش مي‌گردد.
فارماكوكينتيك: متابوليسم دارو كبدي وكليوي است و نيمه عمر آن 10-20 دقيقه‌مي‌باشد. طول اثر دارو 2-8 ساعت بوده و5-15% از دارو پس از تجويز داخل وريدي‌به صورت تغيير نيافته از كليه‌ها ترشح‌مي‌شود.
موارد منع مصرف: دارو در بيماري‌هاي‌عروقي (خصوص بيماري سرخرگ‌هاي‌كرونر) و زيادي فشار خون، همچنين درنفريت مزمن با احتباس ازت نبايد مصرف‌شود.
هشدارها: 1 ـ در مقادير بالا احتمال بروزاثرات اكسي‌توسيك وجود دارد. درصورت مصرف در دوران بارداري، چون‌وازوپرسين توسط جفت غيرفعال‌مي‌شود، ممكن است مقادير بالاتري از آن‌لازم باشد. 2 ـ در كودكان و افراد مسن خطرمسموميت با آب و هيپوناترمي وجود دارد. 3 ـ در مواردي چون بيماريهاي قلبي، آسم،صرع، ميگرن و ديگر شرايطي كه ممكن‌است با احتباس آب تشديد شود،آسيب‌هاي كليوي و مواردي كه بايد ازافزايش مايعات جلوگيري كرد، با احتياطمصرف شود.
عوارض جانبي: بي‌رنگ شدن پوست، تهوع،آروغ زدن، كرامپ‌هاي شكمي، تمايل به‌خروج مدفوع، واكنش‌هاي افزايش‌حساسيت، انقباض عروق كرونر ومسموميت با آب از عوارض جانبي مهم‌دارو مي‌باشند.
تداخل‌هاي دارويي: اثرات ضد ادراري درمصرف همزمان با كاربامازپين،كلرپروپاميد و كلوفيبرات تشديد مي‌شود وتوسط دمكلوسايكلين، ليتيم ونوراپي‌نفرين كاهش مي‌يابد.
مقدار مصرف: در درمان ديابت بي‌مزه‌مقدار 5-20 واحد هر 4 ساعت از طريق‌تزريق زيرجلدي يا داخل عضلاني و دركنترل اوليه خونريزي واريسي مقدار 20واحد در زماني بيش از 15 دقيقه از طريق‌ترزيق داخل وريدي تجويز مي‌شود.
اشكال دارويي: Injection: 20 Pressor U/ml
|
