|
|
|
|
|
موارد مصرف: گايافنزين به‌عنوان خلطآوربراي درمان علامتي سرفه ناشي ازسرماخوردگي و عفونتهاي خفيف دستگاه‌تنفس فوقاني مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: به‌نظر مي‌رسد كه اثرخلطآوري دارو از طريق افزايش حجم وكاهش چسبندگي ترشحات ناي و نايژه‌هااعمال مي‌شود. بنابراين گايافنزين ممكن‌است كارآيي بازتاب سرفه را افزايش دهدو خروج خلط را تسهيل نمايد.
فارماكوكينتيك: دارو به‌سهولت از دستگاه‌گوارش جذب و به‌شكل متابوليت‌هاي‌غيرفعال از طريق كليه‌ها دفع مي‌شود.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در كودكان تا سن 12سالگي با سرفه مزمن يا پايدار (مشابه‌آسم) و ياسرفه همراه با موكوس، فقطباتجويز پزشك بايد مصرف شود.
عوارض جانبي: اسهال، سرگيجه، سردرد،تهوع يا استفراغ، بثورات جلدي، درد معده‌و كهير از عوارض نادر دارو هستند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ براي كمك به‌رقيق‌شدن ترشحات ريه، بعد از هربار مصرف‌دارو حداقل يك ليوان آب نوشيده شود. 2 ـ اگر پس از هفت روز درمان با اين داروسرفه ادامه يافت يا تب، بثورات جلدي،سردرد مداوم يا گلو درد همراه با سرفه‌بروز كرد به‌پزشك مراجعه شود. مقدار مصرف: بزرگسالان: مقدار 400ـ200 ميلي‌گرم هرچهار ساعت مصرف مي‌شود. در كودكان 6ـ2 ساله مقدار 100ـ50ميلي‌گرم هر چهار ساعت و در كودكان12ـ6 سال مقدار 200ـ100 ميلي‌گرم‌هرچهار ساعت مصرف مي‌شود.
اشكال دارويي: Syrup: 100 mg/5ml
|
