|
|
|
|
|
موارد مصرف: ايپراتروپيوم براي درمان‌انسداد برگشت‌پذير راههاي هوايي به‌ويژه‌درمان برونشيت مزمن و همچنين درمان‌التهاب غيرآلرژيك غشاء مخاطي‌بيني‌همراه با آبريزش بكار مي‌رود.
مكانيسم اثر: اين دارو بامهار گيرنده‌هاي‌موسكاريني باعث گشادي برونش‌مي‌شود.
فارماكوكينتيك: ايپراتروپيوم جذب‌سيستميك اندكي از طريق شش‌ها ودستگاه گوارش دارد. اثر دارو پس از 15ـ 5دقيقه شروع و طي 90 دقيقه (2ـ1 ساعت)به‌اوج خود مي‌رسد. مدت اثر دارو معمولا4ـ3 ساعت (در برخي از بيماران 8ـ6ساعت) است. راه اصلي دفع ايپراتروپيوم‌از طريق مدفوع است و تا 90 درصد ازداروي استنشاق شده، خورده شده وبدون تغيير دفع مي‌گردد. بخش جذب شده‌دارو از راه ادرار دفع مي‌شود.
هشدارها: 1 ـ در صورت وجود گلوكوم با زاويه بسته به‌دليل احتمال بروز حمله حاد در صورت پاشيده‌شدن‌ايپراتروپيوم به‌طور مستقيم به‌داخل‌چشم، و يا ابتلاي بيمار به‌هيپرتروفي‌پروستات، اين دارو بايد با احتياط مصرف‌شود.
عوارض جانبي: گهگاه خشكي دهان وبندرت احتباس ادرار و يبوست ممكن است‌مشاهده شود.
تداخل‌هاي دارويي: مصرف همزمان‌ايپراتروپيوم با فرآورده‌هاي حاوي عوامل‌آنتي‌كولينرژيك ممكن است منجر به‌بروزاثرات اضافي شود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از تماس دارو باچشم‌ها اجتناب شود و در صورت لزوم‌به‌هنگام استنشاق آئروسل، چشم‌ها بسته‌شود. در صورت تماس اتفاقي با چشم‌هاممكن است باعث تحريك يا تيرگي ديدشود. در اين صورت چشم‌ها بايد با آب‌سرد شسته شوند. 2 ـ در صورت استفاده مستمر روزانه،دارو بايد در فواصل معين زماني مصرف‌شود. 3 ـ در صورت عدم بهبودي و يا بدترشدن‌علايم طي 30 دقيقه پس از استفاده دارو،فور به‌پزشك اطلاع داده شود.
مقدار مصرف: در بزرگسالان 4ـ1 پاف هر8ـ6 ساعت، بر حسب نياز، مصرف‌مي‌شود.
اشكال دارويي: Inhaler: 20 mcg/dose
|
