IMMUNE GLOBULIN INTRAVENOUS (IGIV)

موارد مصرف‌: اين‌ دارو در درمان‌ بيماران‌مبتلا به‌ نقص‌ سيستم‌ ايمني‌، پوپوراي‌ترومبوسيتوپنيك‌ با منشاء ناشناخته‌،لوسمي‌ لنفوسيتيك‌ مزمن‌ سلول‌هاي‌ B،سندرم‌ كاواساكي‌، جلوگيري‌ از عفونت‌HIV در كودكان‌ و در پيوند مغز استخوان‌به‌ منظور جلوگيري‌ از عفونت‌هاي‌سيستميك‌ مصرف‌ مي‌شود.

مكانيسم‌ اثر: اين‌ فرآورده‌ باعث‌ ايجادسطوح‌ پادتن‌هاي‌ وسيعي‌ مي‌شود.

 

فارماكوكنتيك‌: 5 ـ 2 روز بعد از تزريق‌عضلاني‌ سطوح‌ سرمي‌ لازم‌ از پادتن‌هاايجاد مي‌شود و نيمه‌ عمر آنها حدود 3 هفته‌است‌.

 

موارد منع‌ مصرف‌: براي‌ افراد با سابقه‌واكنشهاي‌ حساسيتي‌ يا واكنشهاي‌ شديدسيستميك‌ نبايد مصرف‌ شود. اين‌فرآورده‌ براي‌ بيماران‌ مبتلا به‌ نقص‌ منفرد IgAيا نقص‌ انعقادي‌يا كاهش‌تعداد پلاكتهانبايد تجويز شود.

 

هشدارها: 1 ـ سندرم‌ مننژيت‌ آسپتيك‌

بعد از تزريق‌ IGIV مخصوصا با مقدارمصرف‌ بالا گزارش‌ شده‌ است‌. اين‌ سندرم‌كه‌ از چند ساعت‌ تا 2 روز بعد از تزريق‌ IGIVشروع‌ مي‌شود، داراي‌ علائمي‌ مثل‌سردرد شديد، خواب‌ آلودگي‌، تب‌، هراس‌از نور، حركت‌ دردناك‌ چشمها، تهوع‌ واستفراغ‌ مي‌باشد.

2 ـ IGIV مي‌تواند باعث‌ افت‌ سريع‌ فشارخون‌ و علائم‌ باليني‌ آنافيلاكسي‌ شود.بروز اين‌ واكنشها به‌ سرعت‌ انفوزيون‌بستگي‌ دارد. علائم‌ حياتي‌ را بايد بطورمداوم‌ كنترل‌ كرد و مراقب‌ هر گونه‌ علامت‌در مدت‌ انفوزيون‌ بود.

3 ـ واكنشهاي‌ پيشرونده‌ التهابي‌ بيشتر دربيماران‌ آگاماگلوبولينمي‌ ياهيپوگاماگلوبولينمي‌ شديد اتفاق‌ مي‌افتد كه‌براي‌ اولين‌ بار تحت‌ درمان‌ باايمنوگلوبولين‌ها قرار مي‌گيرند يا 8 هفته‌ ازآخرين‌ تزريق‌ ايمنوگلوبولين‌ به‌ آنهامي‌گذرد.

 

عوارض‌ جانبي‌: بروز عوارض‌ جانبي‌ به‌سرعت‌ انفوزيون‌ بستگي‌ دارد. تهوع‌،استفراغ‌، كرامپ‌ هاي‌ شكمي‌، لرز، افزايش‌درجه‌ حرارت‌ بدن‌، افزايش‌ ضربان‌ قلب‌،بثورات‌ و قرمزي‌ پوست‌، سردرد وسرگيجه‌ از عوارض‌ عمده‌  IGIVمي‌باشد.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: بدليل‌ تداخل‌ اثر باواكسن‌هاي‌ زنده‌ ويروسي‌، تا سه‌ ماه‌ بعداز تزريق‌ IGIV، بايد از تجويز واكسن‌هاي‌ويروسي‌ امتناع‌ شود.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ فقط بايد از راه‌ داخل‌وريدي‌ تزريق‌ شود.

2 ـ فرآورده‌ بايد در دماي‌ اتاق‌ و زير 30درجه‌ سانتيگراد نگهداري‌ شود.

 

مقدار مصرف‌: مقدار مناسب‌ IGIV براي‌درمان‌ نقصان‌ IgG بيماران‌، بر مبناي‌ تامين‌سطح‌ طبيعي‌ (حداقل‌ 2g/l) تعيين‌ مي‌گردد.مقدار 100-400mg/kg هر سه‌ تا چهارهفته‌ يكبار توصيه‌ شده‌ است‌، اگرچه‌بعضي‌ از بيماران‌ ممكن‌ است‌ تا ميزان‌600mg/kg هر سه‌ تا چهار هفته‌ يكبار نيازداشته‌ باشند. براي‌ نوبت‌ اول‌ توصيه‌مي‌شود مقدار 200mg/kg با فواصل‌كوتاهتري‌ تزريق‌ شود و بعد مطابق‌ فوق‌مصرف‌ شود.

در ساير موارد مصرف‌ بايد به‌راهنمايي‌هاي‌ ارائه‌ شده‌ توسط سازندگان‌فرآورده‌ها توجه‌ شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Injection: 1, 2.5, 5 , 10g