|
|
|
|
|
موارد مصرف: اين فرآورده براي ايجادايمني انتقالي بر عليه بيماري سرخك مورداستفاده قرار مي‌گيرد. همچنين در افرادمستعد كه با عفونت تماس داشته‌اند، براي‌پيشگيري و بهبودي سرخك مصرف‌مي‌شود. همچنين در زنان باردار در سه‌ماهه اول، بيماران مبتلا به سندرم نقص‌پادتن، بيماران تحت درمان با مقادير زيادكورتيكوستروئيدها يا ساير داروهاي‌كاهنده سيستم ايمني، بيماران مبتلا به‌بيماريهاي شديد تب‌دار (مخصوص اگرداراي اختلالات مغزي باشند) به شرط آنكه‌تا بحال بر عليه سرخك واكسينه نشده‌باشند مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين فرآورده حاوي‌ايمنوگلوبولين‌هاي ليوفيليزه (عمدت IgG)مي‌باشد و از پلاسماي حاوي پادتن‌هاي‌خاص بر عليه ويروس سرخك بدست‌مي‌آيد.
هشدارها: 1 ـ در افراد با سابقه واكنشهاي‌حساسيتي سيستميك بايد با احتياطمصرف شود. 2 ـ هنگام تزريق اين دارو، احتمال انتقال‌بيماريهاي ويروسي وجود دارد.
عوارض جانبي: درد و سفتي در محل‌تزريق، تب، كهير و آنژيوادم از عوارض جانبي عمده اين فرآورده‌مي‌باشند.
تداخل‌هاي دارويي: بدليل تداخل اثر باواكسن‌هاي ويروسي، تا سه ماه بعد ازتزريق اين ايمنوگلوبولين از تجويزواكسن‌هاي ويروسي امتناع شود.
نكات قابل توصيه: اين فرآورده بايد دردماي‌بين 2-8 درجه سانتيگراد و دور از نور وتحت خلاء يا گاز خنثي نگهداري شود. مقدار مصرف: پيشگيري فوري: در اسرع وقت بعد ازتماس (يا حداكثر طي 5 روز بعد از آن)،0/2-0/4ml/kg بايد داخل عضلاني تزريق‌شود. در صورت تداوم تماس همين مقداربايد بعد از 2-3 هفته تكرار شود. درمان بيماري سرخك: تزريق داخل‌عضلاني 1-1/2ml/kg توصيه مي‌شود. جلوگيري از بروز عوارض جانبي بعداز واكسيناسيون: براي اين منظور تزريق‌داخل عضلاني 0/02ml/kg توصيه شده‌است. اين مقدار از پيشرفت ايمني فعال برعليه واكسن جلوگيري نمي‌كند.
اشكال دارويي: Injection: 200IU/ml
|
