RABIES VACCINE, VERO

موارد مصرف‌: واكسن‌هاي‌ هاري‌ براي‌ايجاد ايمني‌ فعال‌ بر عليه‌ بيماري‌ هاري‌مصرف‌ مي‌شوند.

 

مكانيسم‌ اثر: اين‌ واكسن‌ حاوي‌ويروس‌هاي‌ غير فعال‌ هاري‌ است‌.ويروس‌ها از كشت‌ سلولي‌ سويه‌ Wistar rabies PM/WI 38-1503-3Mويروس‌هاري‌ در  كشت‌ سلول‌ مداوم‌  Veroتهيه‌مي‌شوند. با تزريق‌ اين‌ واكسن‌، پادتن‌هاي‌ضدهاري‌ در بيش‌ از 97% افراد واكسينه‌شده‌ توليد خواهد شد.

 

موارد منع‌ مصرف‌: براي‌ درمان‌ بعد ازتماس‌ هيچگونه‌ مورد خاصي‌ براي‌ منع‌مصرف‌ وجود ندارد، زيرا هاري‌ كشنده‌است‌. براي‌ واكسيناسيون‌ قبل‌ از تماس‌تنها مورد منع‌ مصرف‌ وجود بيماريهاي‌پيشرونده‌ همراه‌ با تب‌ مي‌باشد.

 

هشدارها: 1 ـ در مورد بيماران‌ مبتلا به‌بيماري‌ حاد، واكسيناسيون‌ قبل‌ از تماس‌بايد تا بهبودي‌ كامل‌ بيمار به‌ تاخير افتد.

2 ـ از تزريق‌ واكسن‌ به‌ بيماران‌ مبتلا به‌هاري‌ بايد خودداري‌ كرد.

 

عوارض‌ جانبي‌: درد موقت‌، قرمزي‌ و تورم‌در ناحيه‌ تزريق‌ (65-70% موارد) سر درد،تهوع‌، تب‌ ملايم‌ و خستگي‌ از عوارض‌جانبي‌ عمده‌ اين‌ واكسن‌ هستند.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: داروهاي‌ كاهنده‌سيستم‌ ايمني‌، گلوكوكورتيكوئيدها،پرتودرماني‌ و ايمنوگلوبولين‌ ضد هاري‌پاسخ‌ ايمني‌ به‌ واكسن‌ هاري‌ را كاهش‌مي‌دهند. در صورت‌ استفاده‌ از داروهاي‌كاهنده‌ سيستم‌ ايمني‌ همزمان‌ بااين‌ واكسن‌در پيشگيري‌ بعد از تماس‌، سطوح‌پادتن‌هاي‌ ضدهاري‌ بايد حتمŠ اندازه‌گيري‌شود.

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ اين‌ واكسن‌ بايد از راه‌زير جلدي‌ يا داخل‌ عضلاني‌ براي‌بزرگسالان‌ در عضله‌ دلتوئيد و براي‌كودكان‌ در عضله‌ ران‌ تزريق‌ شود. اگر درعضله‌ سريني‌ تزريق‌ شود احتمال‌ عدم‌موفقيت‌ وجود دارد.

2 ـ واكسيناسيون‌ قبل‌ از تماس‌ با ويروس‌هاري‌ براي‌ افراد داراي‌ نقص‌ سيستم‌ ايمني‌توصيه‌ نمي‌شود.

3 ـ در صورت‌ مشاهده‌ ذرات‌ معلق‌ يا تغييررنگ‌ در واكسن‌، بايد از تزريق‌ آن‌خودداري‌ كرد.

4 ـ واكسن‌ را در محل‌ خشك‌ و دردماي‌2-8 درجه‌ سانتيگراد پايدار است‌. بايد ازانجماد واكسن‌ جلوگيري‌ شود و درصورت‌ انجماد از مصرف‌ واكسن‌خودداري‌ كرد.براي‌ آماده‌ سازي‌ فقط ازمحلول‌ همراه‌ واكسن‌ استفاده‌ شود.واكسن‌ آماده‌ شده‌ بايد فورŠ مصرف‌ شود.

 

مقدار مصرف‌: هر ويال‌ واكسن‌ Vero حاوي‌مقدار كافي‌ براي‌ يك‌ نوبت‌ تزريق‌ مي‌باشد.

پيشگيري‌ قبل‌ از تماس‌: در بزرگسالان‌ وكودكان‌ واكسن‌ بايد در روز 0، 7، 28 و بعداز آن‌ بر اساس‌ ميزان‌ پادتن‌ هر 2-3 سال‌واكسن‌ بايد (داخل‌ عضلاني‌ يا زير جلدي‌)تزريق‌ شود. براي‌ نوبت‌ يادآوري‌ نيز هر 3سال‌ يك‌ بار بايد واكسن‌ را تزريق‌ كرد.

پيشگيري‌ بعد از تماس‌: هر چه‌ سريعتربعد از تماس‌، ايمنوگلوبولين‌ ضدهاري‌(20IU/Kg انساني‌ يا 40IU/Kg اسبي‌) (نيمي‌از مقدار مورد نياز را بايد در محل‌ گزش‌نشت‌ داد و باقيمانده‌ بايد در عضله‌ سريني‌تزريق‌ كرد) بايد تجويز شود. قبل‌ از تزريق‌ايمنوگلوبولين‌ اسبي‌ بايد آزمون‌ جلدي‌انجام‌ شود.

در صورتي‌ كه‌ فرد قبلا واكسينه‌ شده‌، اگريكسال‌ از آخرين‌ تزريق‌ واكسن‌ نمي‌گذرد،يك‌ تزريق‌ يادآوري‌ در روز 0 بايد انجام‌شود.اگر بيش‌ از يك‌ سال‌ از آخرين‌ تزريق‌واكسن‌ مي‌ گذرد، سه‌ دوز در روزهاي‌ 0، 3و 7 تزريق‌ شود و نيازي‌ به‌ تزريق‌ايمنوگلوبولين‌ ضد هاري‌ نيست‌.

در صورتي‌ كه‌ فرد قبلا واكسينه‌ نشده‌، بعداز تماس‌ در روزهاي‌ 0، 3، 7، 14، 30واكسن‌ را بايد داخل‌ عضلاني‌ تزريق‌ كرد.نوبت‌ تزريق‌ در روز 90 اختياري‌ مي‌باشد.واكسيناسيون‌ بايد هر چه‌ سريعتر بعد ازتماس‌ انجام‌ شود و در صورت‌ اثبات‌ عدم‌وجود خطر مي‌توان‌ واكسيناسيون‌ را قطع‌نمود.

نوبت‌ يادآوري‌ : براي‌ موارد خطر مداوم‌ابتلا، بر اساس‌ ميزان‌ پادتن‌ هر 3 سال‌ بايدواكسن‌ تزريق‌ شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Injection: 0.5ml single dose vials